Małga edycja Zimowa 2017

sobota

Ja się chętnie dopiszę, o ile można ale bez nocowania-wystarczy mi marsz i ognicho i mam pytanie: ten ponton to jest dla ludzi czy dla rzeczy tzn czy przeprawa przez rzekę zakłada jakieś morsowanie? Wole dopytac bo niektórzy z was to hardkorowcy są Razz

i druga kwestia jade swoim autem, wieć miejsce sie znajdzie

Graba

Może byc bez nocowania. Morsowania nie będzie. Jedyny mors jakiego posiadamy, żyje obecnie w rezerwacie, także nie lękaj się (no chyba że ponton pęknie w czasie przeprawy co się czasami zdarza).

Jakbyś jechał to mógłbyś zgarnąc kolegę Psycho?

Mr. Spider

Lizak

Lizakomig:
1. Lizak
2. Piotrek
3. Pająk.

sobota

Jasne, wezme kogo trzeba, to widzimy sie rano.

Ocet

Żyjecie, jak wrażenia itp?

Piotrek

Wrażenia mega coś napiszę później
Wink

Piotrek

No więc tak wyprawa mega udana, klimat i wyzwania były za co wielkie dzięki Lizakowi, że chciało mu się nas oraz pomysł ogarniać.
Ruszyliśmy z małym poślizgiem w składzie:
1. Lizak
2. Piotrek
3. Pająk
4. Graba
5. Jakub
6. Aneta
7. Ptak
8. Sobota

Po dotarciu na miejsce posłuchaliśmy odprawy Lizaka, który dał nam kawał lokalnej historii, która to z kolei zainspirowała go do wyboru po raz kolejny tego właśnie miejsca.

Po marszu z pontonem dotarliśmy do rzeki Omulew. Śnieg leżał w lesie i na polach co zaskoczyło część z nas. Lizak z Grabą poszli oglądać miejsce noclegowe, a reszta z nas pompowała ponton.
Po powrocie Lizaka i Graby organizator wziął sprawy w swoje ręce i po chwili Lizak siedział na pomoście po drugiej stronie rzeki
Reszta przeprawiała się po kolei i choć każdy był uśmiechnięty gdzieś pod przełykiem grzęzło uczucie lęku przed skąpaniem się w lodowatej wodzie.
Machnęliśmy Ponton w krzaki (patrz zamaskowaliśmy) i zaczęliśmy się oddalać w stronę ruin dawno zapomnianej wsi.
Malownicza dzwonica rysowała się już z oddali.
Niektórzy rzucali się na miejscu śnieżkami, część poszła keszować z geo czy coś po czym odpaliliśmy znicz w wieży i wróciliśmy z powrotem przeprawiać się w drugą stronę.
Tym razem było trudniej (schodzenie z molo do chybotliwego pontonu), a przeprawę zaczął Pająk dzielnie pagajując do celu lekkim zygzakiem Razz

Po udanej przeprawie ( i tym razem nikt nie zmókł) wybraliśmy się do docelowego miejsca noclegu gdzie każdy improwizował (bądź nie) ze swoim schronieniem. Powstałe w ten sposób leża i dżalalalbady przejdą do historii SG3 jako "leże rekruta", "gniazdo ptaka" itp.

Wieczór minął na sympatycznych dyskusjach i mało wybrednych dowcipach. Wykluło się też trochę nowych memów Wink

Wszystkich zaskoczył Marek, który pokazał, że chcieć to móc i przyjechał do nas wieczorem po zakończeniu zajęć rodzicielskich.
Noc minęła spokojnie; część wymarzła; część nie. Część słyszała wilki, a część znalazła tylko tropy nad ranem.

Szybka zwijka poranna i już wracaliśmy po trakcie z jakby cięższym pontonem do domu.

Straty ludzkie - brak
Straty osobiste - wk*rwiający odcisk na stopie...

Było warto zdecydowanie polecam i zachęcam do dołączenia następnym razem.

Ocet

Ja niestety mam od tygodnia potrójną chorobę w domu i sam zostałem na polu walki zdrowy, więc nawet nie miiałem jak wpaść chociaż na moment Sad

(((
Ale zazdraszczam!!!!! I mam nadzieję że na następnej edycji się pojawię.

Jakub

Ja dodam od siebie, że wszystko było profesjonalnie zaplanowane i każdy się dobrze bawił.

Leże rekruta ftw!

Ps. Piotr termosił

Piotrek

Graba wrzucaj foty, te co się nadają Razz

Lizak

Graba, wrzucaj foty!

Czas na drobne podsumowanie.

Dziękuję że byliście, starczyło wam odwagi do przeprawy pontonem i noclegu pomimo niekorzystnych warunków temperaturowych.

Wielka pochwała należy się Ptakowi za zaangażowanie w niesieniu pontonu.

Ogólnie jestem zadowolony z wypadu z tym że mam parę wniosków i obserwacji. Do rzeczy. Mam nadzieję, że Ptashek, Anita i Jakub wyciągną wnioski i jeśli będą chcieli kontynuować takie wypady uzupełnią ekwipunek.
Kontynuując, był taki moment, w którym rozejrzałem się po obozie, zobaczyłem ogólne rozprężenie i rozpierdziel i pomyślałem, że czas zawijać manatki. Powstrzymałem się jednak przed tym, ale myśl o awaryjnym powrocie ze względu na niską temperaturę została.
Nie uważajcie mnie za jakiegoś złośliwego kutasa ale czepiałem się o różnie śmieci nie dla tego żeby być złośliwym, ale dlatego, że w razie wizyty leśnika łatwiej jest z nim rozmawiać kiedy wokoło nie walają się papiery, torebki i nie wiadomo co jeszcze. Dodatkowo uważam, że będąc w lesie jesteśmy tam gośćmi i powinniśmy swój wpływ na okolicę ograniczyć do MINIMUM, dotyczy to również hałasu. Tym bardziej, że w pobliżu znajdował się rezerwat.
Proszę, aby każdy miał na uwadze, że robimy takie wypady głównie po to żeby spędzić czas we wspólnym gronie i czegoś się nauczyć, ale każdy musi dać coś od siebie. Dlatego czasami trzeba się spiąć w sobie, rozejrzeć się i zaangażować w to co się aktualnie dzieje. Czyli przestać śmieszkować z kolegami i zrobić coś dla grupy i zakasać rękawy. Czasem takie rzeczy potrafią stworzyć mocniejszą więź miedzy członkami, niż więź która tworzy się przez zwyczajne rozmowy czy przez wspólne spożywanie piwa.

Mam nadzieję, że przed nami nie jedna wspólna wyprawa i strzelanie!

Podpowiedź jak przygotować się na podobne wypady w przyszłości:
Ostatnio jak byłem na marszu/strzelance/ czymś podobnym na co planuję się wybrać było tyle i tyle stopni Celsjusza, byłem ubrany w to i to, i w trakcie poruszania się było mi ciepło/zimno, w trakcie odpoczynku było mi ciepło/zimno/akurat, na nocleg byłem przygotowany tak i tak, było mi zimno/komfortowo,, nocleg miałem przygotowany w ten i w ten sposób, poszczególne części ubioru muszę zmodyfikować tak i tak, rzeczy do spania muszę zmodyfikować tak i tak. I trzeba odnieść to do tego w czym planujemy uczestniczyć.

Pozdro.